Το ερώτημα του πώς συνυπάρχουν ο ατομισμός και η ανάγκη προσφοράς, προσπάθησε να απαντήσει ο Βασίλης Καραποστόλης καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Κάποτε οι εθνικοί ευεργέτες αποφάσισαν να ρίξουν φως στην Ελλάδα και ήταν αποφασισμένοι να καταπολεμήσουν την ανάγκη» σημείωσε, τονίζοντας ότι το άτομο συνδράμει στο σύνολο όταν αισθάνεται ότι τον έχει ανάγκη.
Η κουλτούρα της προσφοράς είναι έντονη στη χώρα μας, υποστήριξε ο Τζίμη Αθανασόπουλος επικεφαλής κοινωνικής ευθύνης του LibraGroup, ΗΠΑ, και εξήγησε ότι είναι κάτι εμφανές ιδιαίτερα στις μικρές κοινωνίες. «Στηρίζουμε 200 παιδιά σε 11 δομές φιλοξενίας». «Παραλαμβάνοντας δύο αδέλφια, 8 και 10 χρονών, από τη Χίο, είδαμε ότι το 10χρονο αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Σώθηκε από το γεγονός ότι η μπλούζα του ήταν σκισμένη και δεν πνίγηκε», περιέγραψε, εξηγώντας ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι είναι μέσα στο μυαλό αυτών των παιδιών και «αρνούμαστε να ασχοληθούμε με το αν είναι πρόσφυγες, μετανάστες ή αν προέρχονται από το Αφγανιστάν ή τη Συρία».
Η φιλανθρωπία λειτουργεί διότι δεν είναι υπόλογη σε κανέναν υποστήριξε η RebeccaEastmondCEOGreenwoodPlaceυπογραμμίζοντας ότι ο ρόλος της φιλανθρωπίας είναι πολύ μικρότερος από αυτόν της επιχειρηματικότητας. «Όπου λειτουργεί η φιλανθρωπία χτίζει συνέργειες, ενώ όπου δεν λειτουργεί είναι γιατί είναι απρόβλεπτες οι συνθήκες», ανέφερε η κα. Eastmond.
«Μπορεί να πάρεις ρίσκα στη φιλανθρωπία και αν αποτύχεις δεν πειράζει» σημείωσε ο κ. Πάνος Μηνογιάννης CEO του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου. Η φιλανθρωπία δίνει τη δυνατότητα δραστηριοποίησης σε μικροκλίμακα όπου κανείς μπορεί να δει τις ελλείψεις ή τα προβλήματα της προσπάθειάς του και να τα διορθώσει μέχρι και να επεκτείνει τη δράση σε μεγαλύτερη κλίμακα.
Η φιλανθρωπία είναι αυτή που απαντά σε απρόσμενες εξελίξεις και πετυχαίνει γιατί έχει όραμα, αγάπη και ευελιξία εξήγησε η κα. Αθηνά Κρητικού, πρόεδρος του συνδέσμου κοινωνικής ευθύνης για παιδιά και νέους (ΣΚΕΠ). «Η αδυναμία της είναι ότι λειτουργεί πυροσβεστικά και η δράση της έχει ημερομηνία λήξης» παρατήρησε και πρόσθεσε ότι «θα πρέπει να βρούμε τρόπο να δουλέψουμε πάνω στην πρόληψη που θα έχει πολύ πιο μακροχρόνια αποτελέσματα». Παράλληλα, τόνισε την ανάγκη σύμπραξης όλων των οργανώσεων ώστε να αποτελέσουν υπολογίσιμο μοχλό πίεσης στις κυβερνήσεις που θα θεσμοθετούν με τη σειρά τους ένα πλαίσιο νομικών δράσεων.
Η φιλανθρωπία έχει αρχίσει να αποσυνδέεται πλέον από την ανάγκη των δωρητών και αφουγκράζεται τις ανάγκες εκείνων που χρειάζονται στήριξη εξήγησε η Αγγελική Κοσμοπούλου εκτελεστική πρόεδρος του Ιδρύματος Θ. Λασκαρίδη.
Στο περιβάλλον αβεβαιότητας που ζούμε, η φιλανθρωπία έρχεται να αντιμετωπίσει μεγάλα και σοβαρά ζητήματα που προκύπτουν τόνισε η Ξένια Παπασταύρου, σύμβουλος ανάπτυξης του ιδρύματος Μποδοσάκη.
Για περισσότερες πληροφορίεςκαιδημοσιογραφικάαιτήματα παρακαλώεπικοινωνήστεμετην
ΚαΧριστίναΤσομώκου 6944 604556, c.tsomokos@delphiforum.gr
